به نقل از «تسنیم»

کمیته نوبل یک اقتصاددان زن آمریکایی را برنده نوبل ۲۰۲۳ اعلام کرد

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۸۲۳۳

کمیته نوبل یک اقتصاددان زن آمریکایی را برنده نوبل ۲۰۲۳ اعلام کرد. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، کمیته نوبل کلودیا گولدن اقتصاددان زن آمریکایی را برنده نوبل 2023 اعلام کرد.

جایزه نوبل اقتصاد در سال 1968 توسط بانک مرکزی سوئیس راه اندازی شده است.

فهرست برندگان جایزه نوبل اقتصاد از سال 1969 تا 2022 میلادی به شرح زیر بوده است:

2022، بن برنانکه، داگلاس دایموند و فیلیپ دیبویچ

2021، دیوید کارد، جشوا آنگریست، و گایدو ایمبنز

2020، پل میلگروم و رابرت ویلسون

2019، آبهیجیت بانرجی، استر دوفلو و میشل کرمر

2018، ویلیام نوردهاوس و پاول رومر

2017، ریچارد تالر

2016، الیور هارت و بنگت هولمستروم

2015، انگس دیتون

2014، ژان تیرول

2013، یوگن فاما، لارس پیتر هنسن، و رابرت شیلر

2012، الوین روث و لوید اس.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شپلی

2011، توماس سارجنت و کریستوفر سیمس

2010، پیتر دایاموند، دیله مورتنسون و کریستوفر پیسارید

2009، الینور اوستروم و  اولیور ویلیامسون

2008، پل کروگمن

2007 ، لئونید هارویکز، اریک ماسکین و راجر مایرسون

2006،ادموند فلپس

2005، توماس شیلینگ و رابرت آمان

2004 ، فین کیدلند و ادوارد پرسکات

2003، رابرت انگل و کلایو گرانجر

2002، دانیل کانمن و ورنون اسمیت

2001، جورج اکرلوف، میشل اسپنس و ژوزف استیگلیتز

2000، جیمز هکمن و دانیل مکفا

1999، رابرت ماندل

1998، آمارتیا سن

1997، رابرت مرتون و مایرون اسکولز

1996، جیمز میرلیز و ویلیام ویکری

1995، رابرت لوکاس

1994، جان هارسانیا، جان نش و رینهارد سلتن

1993، رابرت فوگل و داگلاث نورث

1992، گری بکر

1991 ، رونالد کوز

1990، هری مارکویتز، مرتون میلر و ویلیام شارپ

1989، تریژه هاولوم

1988، ماوریک آلایس

1987، رابرت سولو

1986، جیمز بوکانان

1985، فرانکو مودیگیلیانی

1984، ریچارد استون

1983، جرارد دبرئو

1982، جورج استیگلر

1981، جیمز توبین

1980، لاورنس کلین

1979، تئودور اسکالتز و سر آرتور لویس

1978، هربرت سیمون

1977، برتیل اولین و جیمز مید

1976، میلتون فریدمن

1975 لئونید ویتالیویچ کانتوروویچ و تجالینگ کوپمنز

1974، گونار میردال و فردریک آگست

1973، واسیلی لئونتیف

1972، جان هیکس و کنث آرو

1971، سیمون کوزنتز

1970، پل ساموئلسون

1969، رنجر فریچ و جان تینبرگن

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۸۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخشش سر یک اسب در تصویر جدید «جیمز وب»

تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تصاویر فوق‌العاده واضحی از سحابی سر اسب که یکی از نمادین‌ترین اجرام آسمانی زمین است، ثبت و منتشر کرده است.

به گزارش ایسنا، تلسکوپ فضایی جیمز وب، قدرتمندترین تلسکوپی است که تا به حال در مدار سیاره ما قرار گرفته و توانسته جزئیات سحابی سر اسب را که به نام بارنارد ۳۳ نیز (Barnard ۳۳) شناخته می‌شود، ببیند که پیش از این هرگز آشکار نشده بود و برخی از مناطق را در نوری کاملا جدید نشان می‌دهد.

تصاویر جدید، سحابی سر اسب را به صورت امواج متلاطم گازی نشان می‌دهد که از سمت غربی اوریون B که یک ابر مولکولی ستاره‌ساز در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی شکارچی قرار دارد، دیده می‌شود.

سحابی سر اسب یک ابر در حال فروپاشی از گاز متراکم و خنک است که توسط یک ستاره جوان داغ که در لبه سمت چپ بالای آن جاسازی شده است، روشن می‌شود. ساختار اسب مانندی که این سحابی را بسیار متمایز می‌کند، به دلیل فرسایش گاز سبک‌تر ایجاد شده است. این فرایند یک ستون ضخیم از گاز و غبار متراکم به جا گذاشته است که فرسایش آن سخت‌تر است.

دانشمندان تخمین می‌زنند که در حدود پنج میلیون سال، این ستون از ماده متراکم‌تر از بین خواهد رفت.

ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) جیمزوب توانست بخش کوچکی از سحابی سر اسب را از نمای نزدیک ثبت کند. این امر باعث می‌شود که به صورت دیواری منحنی از گاز و غبار ضخیم و دودی با ستارگان و کهکشان‌های دوردستی که روی آن قرار دارند، ظاهر شود.

دوربین اصلی دیگر جیمز وب نیز توانست تصویری خیره‌کننده از بخشی از سحابی سر اسب بگیرد. بخش کوچکی از سحابی بیش از نیمی از این تصویر را با دود غلیظ سفید و آبی پر می‌کند که با حفره‌های تاریک مشخص شده است.

سحابی سر اسب یک منطقه تحت سلطه فوتون (PDR) است؛ منطقه‌ای از فضا که در آن ستاره‌های جوانِ پرجرم گاز و غبار بین ستاره‌ها را گرم می‌کنند. این ابر‌های سرد بین گاز‌های یونیزه داغ‌تر نزدیک به ستاره‌های تازه متولد شده وجود دارند. در مناطق تحت سلطه فوتون‌ها، این ستارگان با انتشار نور فرابنفش خود بر شیمی این گاز و غبار تأثیر می‌گذارند.

این مناطق بین ستارگانی یافت می‌شوند که گاز به اندازه کافی متراکم است که در برابر یونیزاسیون مقاومت کند، اما هنوز آنقدر متراکم نیست که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهد.

مطالعه نور منطقه تحت سلطه فوتون‌ها به دانشمندان اجازه می‌دهد تا نحوه تکامل ماده بین ستاره‌ای و فرآیند‌های شیمیایی که این تکامل را تعریف می‌کنند، مطالعه کنند.

این حقیقت که سحابی سر اسب نسبتا نزدیک به زمین است، به این معنی است که این مناطق محیطی ایده‌آل برای اخترشناسان برای انجام این تحقیقات، تعیین ساختار منطقه تحت سلطه فوتون و مطالعه برهم‌کنش‌های تابش و شیمی در فضای بین‌ستاره‌ای است.